Wiedza o dziecku i jego akceptacja takim, jakie jest, pozwala nam nauczycielom kierować się zasadą Korczakowską. Daje nam siłę i motywacje do poszukiwania metod, które pozwolą dziecku rozwijać się, poszerzą jego wiedzę, pobudzą umysł, rozwiną fantazję, a także będą kształtować postawy moralne.
Okres przedszkolny to czas, w którym dziecko niezwykle intensywnie poznaje nie tylko swoje najbliższe otoczenie, ale świat. Gromadzi wiedzę, rozwija i doskonali wiele umiejętności. Podstawowym narzędziem poznawczym warunkującym dobre funkcjonowanie w społeczeństwie jest j ę z y k. Pozwala formułować myśli, zadawać pytania, opisywać świat, wyrażać swe opinie, ułatwia zawieranie znajomości. Wczesne dzieciństwo jest wyznaczonym przez ewolucję krytycznym czasem na naukę języka. Braków wyniesionych z tego okresu zwykle nie da się nadrobić. Nauczanie dzieci poprawnego, bogatego, pięknego języka oraz swobody w posługiwaniu się nim, jest jednym z najważniejszych powinności dorosłych, tu: nauczycieli, wobec najmłodszych. Kontakt z „żywym” językiem jest dla dziecka bardzo ważną formą przekazu.
Drodzy Rodzice czytanie książek jest naprawdę ważnym elementem wychowawczym, który oddziałuje na rozwój emocjonalny i intelektualny dziecka. Głośne czytanie dostarcza wiele pozytywnych przeżyć zarówno dorosłym jak i dzieciom. Dorosłym dlatego, że mamy blisko siebie nasze dzieci. Po całym dniu pracy wtuleni w swojego przedszkolaka możemy być dla niego przewodnikiem po świecie wyobraźni, lęków, zazdrości, odwagi, złości, tolerancji, agresji, rywalizacji itp. Wasz uspokajający głos spowoduje, że dzieci poczują się wyjątkowo ważne, zrelaksowane, bezpieczne. Bo czas w którym czytacie – poświęcony jest tylko im. A dziecko to mądry, mały człowiek, który czuje, widzi, że wtedy rodzic poświęca mu czas całkowicie! „Ponadto, udowodniono, że dzieci, którym od najmłodszych lat czyta się książki sprawniej myślą, mają bogatszą wyobraźnię, są bardziej kreatywne, lepiej radzą sobie z obowiązkami szkolnymi oraz czerpią satysfakcję z nauki – tłumaczy psycholog Dorota Kalinowska.” Dlatego uważa się, ze książki należy wprowadzać od najwcześniejszego etapu rozwoju dziecka. Dla najmłodszych najlepsze będą proste książeczki z bajkami, z mniejszą ilością wątków i bohaterów. Bajki, opowiadania, niezwykłe historie bajek terapeutycznych pozwalają wykształcić u dzieci właściwe postawy moralne, rozgraniczać dobro od zła. Czytanie pobudza i rozwija nie tylko wyobraźnię ale poszerza zasób słownictwa dziecka. Dzieci słuchając tekstu czytanego przez osobę dorosłą, uczą się prawidłowego budowania własnych wypowiedzi. Wzbogacają swój język, nabierają odwagi do publicznego wypowiadania się. Rozwijają swoją wiedzę o otaczającym świecie. Dzieci widząc osobę, której czytanie sprawia przyjemność, nabierają przekonania, że lektura książek może być ciekawym sposobem spędzania wolnego czasu. Poprzez właściwą intonację oraz modulowanie głosu można znacznie uatrakcyjnić przekazywane treści. Odpowiednio dobrane teksty literackie uczą dzieci odróżniania dobra od zła. Uwrażliwiają na krzywdę i niesprawiedliwość. Budują w umysłach dziecięcych schematy właściwego zachowania. Codzienne czytanie dzieciom w przedszkolu, w domu, może pomóc w dobrym opanowaniu języka ojczystego. Dlatego tak ważne jest, by „zaszczepić” w dziecku miłość do k s i ą ż k i, literatury, szacunek dla słowa pisanego, jako wszelkiego źródła wiedzy i bogactwa przeżyć.
Ważną rolę w stymulowaniu językowych umiejętności porozumiewania się dzieci, odgrywają codzienne rozmowy sytuacyjne. Dlatego też, należy rozmawiać z dzieckiem na tematy dnia codziennego. Mówić do dziecka wolno, całym zdaniem. Opowiadać co wydarzyło się u mnie i na tym przykładzie prosić o zrelacjonowanie dnia dziecka. Dziecko stopniowo zaczyna oswajać się z nowymi wyrazami, z tym jak przebiega wypowiedź. Uczy się planowania wypowiedzi i decydowania o jej treści. Na początku ograniczamy się do krótkich zdań , stopniowo je rozbudowując. Twórcza aktywność językową dziecka można pobudzać zadając mu pytania. Korzystne w tym ćwiczeniu jest stawianie pytań zwrotnych: A jak myślisz?. Wówczas pobudzamy dziecko do samodzielnego rozwiązania problemu i szukania odpowiedzi. Czasem można nakierować dziecko wybierając temat rozmowy. Wówczas należy zwrócić uwagę na to, by był on powiązany z działaniem dziecka i pobudzał je emocjonalnie.